تاکید شهردار تهران بر بهره برداری فوری و کامل از پایانه جدید شرق مسیر ساخت ابرپروژه پایتخت باز شد رونمایی از بزرگترین شهاب سنگ آهنی در مجموعه برج آزادی زاکانی در سه سال اخیر به دنبال رزومه سازی برای نیروهای خودشان بوده است تهران دارای چند همراهسرای بیمار است؟ تبدیل روددره فرحزاد به تفرجگاه اتفاق خوبی برای شهروندان است
سيدحسين احمدنژاد نوشت: هر جامعه و كشوري براي تداوم حيات جمعي خود نيازمند اميد، نشاط و سرزندگي است و جامعهاي كه در برابر فوران مستمر امواج سرخوردگي و نوميدي به سر ميبرد و خود را در اين تلاطم تنها مييابد، بيش از پيش نيازمند افراد و جايگاههايي است كه آن را جان ببخشند، اميدوار نگاهش دارند و نگذارند كه در اين امواج غرق شود.
علی اعطا؛ عضو پیشین شورای شهر تهران نوشت: در روزهای گذشته، اخباری مبنی بر تلاش و پیگیری اعضای محترم شوراهای شهر برای افزایش دوره مسئولیت این شوراها از ۴ سال به ۷ سال در رسانهها منتشر شده است. به استناد آنچه رسانهها گزارش کردهاند، جناب آقای مهندس چمران، رئیس شورای شهر تهران فرمودهاند «این موضوع (۷ ساله شدن دوره ششم) درخواست شوراهای سراسر کشور است… در جلسه آینده شورای عالی استانها قرار است، موضوع ۷ ساله شدن شوراها مطرح و به مجلس ارسال شود و بنا بر هماهنگیهای صورت گرفته، خارج از نوبت در مجلس بررسی خواهد شد». همچنین از عضو دیگری از شورای شهر تهران چنین نقل شده است: «بنده فکر میکنم ۴ سال زمانی است که بعضی امور ناقص میماند».
سید محمد حسین هاشمی نوشت: نظام حاکمیتی ایران، حالا دو راه بیشتر ندارد. یا خودش را با حضور ۳۰ میلیونی مردم، خوشحال کند و با وجود آنکه کمترین میزان مشارکت در انتخاباتهای ریاستجمهوری صورت گرفته است، چشماش را روی آن ۴۷ میلیون و ۹۱۴ هزار و ۱۴۲ رای که نوشته نشد، ببندد؛ یا آنها را ببیند و برایشان تصمیم بگیرد. به نظر میرسد اگر آنها را نبیند، این فاصله هر روز بیشتر شده و عدم اعتماد مردم، به بزرگترین و مهمترین پاشنه آشیل حاکمیت ایران تبدیل خواهد شد.
محسن صالحیخواه، روزنامهنگار، نوشت: علیرضا زاکانی، شاخصترین شهردار تهران در سالهای گذشته است. او چهاردمین نفری است که کلید بهشت را در دست دارد؛ کیست که نداند شهردار محترم تهران، این جایگاه مهم و تخصصی را به عنوان پاداش حضورش در انتخابات ۱۴۰۰ دریافت کرد؟ هیچ وقت در حوزه اجتماعی و شهری مطلبی نمینویسم اما از آنجا که شهرداری تهران از سال ۱۴۰۰ تا کنون یک دستگاه کاملاً سیاسی بوده، اجازه بدهید گریزی به بهشت بزنیم.
شهرداری تهران، پس از حصارکشی در پارک قیطریه و اقدام به ساخت مسجد در محوطه پارک، حالا دور محدوده وسیعی از ضلع جنوبی پارک لاله را نیز حصار کشیده است و به سوالات کارشناسان و شهروندان درباره اینکه چه اتفاقی قرار است بیفتد پاسخی نمیدهد.
محمد کریم آسایش نوشت: دربارهٔ موضوع بوستان قیطریه از منظر فنی (شعاع دسترسی مساجد، سرانهٔ کاربری مذهبی، مصوبهٔ منع احداث ابنیه در بوستانها و فضایسبز، فاصلهٔ مسجد از منظر فقهی، احکام طرح جامع و طرح تفصیلی در مورد بوستانها، احکام قانون مدنی در خصوص مالکیت عمومی اماکن و معابر شهر، بحث درختان محدوده و اینکه اینها درخت هستند و نهال یا تأثیر محدودهٔ ساخت و شعاعش بر درختان و فضای سبز چیست، مباحث میراثی و باستانشناختی محدوده، احکامِ هبه و وقف و وصیت) یا جامعهشناختی (مثلاً در خصوص آمارِ مساجد بسته یا آمارِ مراجعکنندگان به مساجد) یا اقتصاد سیاسی شهر (قانونِ معافیت فضاهای اصلی مساجد و اماکنمذهبی از پرداختِ هزینهٔ مصرفِ ماهانه آب، برق و گاز، استفادههای تجاریِ مستقیم و غیرمستقیم از اماکن مذهبی) مباحث مختلفی مطرح شدهاند اما با آنکه هر یک از آنها گوشههایی از مسئله هستند ولی اصل مسئله نیستند. چنانکه دفاعیات متناقضِ حامیانِ آن در شورای اسلامی شهر و شهرداری تهران نیز روشن است و برای آنها اصولاً مسائل فنیِ موضوع دارای اهمیت نیست و البته ماجرا هم به پارک قیطریه ختم نمیشود.
مریم اطیابی نوشت: مهدی چمران۱۴ فروردین ۱۴۰۳ در صحن علنی شورای شهر تهران گفته است:«مطالعه و امکانسنجی برای احداث مساجد در شهرها و پارکها انجام میگرفت و در سال ۱۳۸۲ نیز برای مساجد تهران و ساخت و ساز مساجد بودجه تعیین شده بود و این از افتخارات ما در شورا به شمار میرود.
علی اعطا نوشت: اینکه این حضرات در شهرداری بتوانند برای احداث مسجد، یعنی بنایی که قرنهاست مورد احترام همه مردم است، این همه مخالف دستوپا کنند، هنرمندی نجومی میخواهد. بعد از مخالفتهای اهالی محل، شهرداری در گام اول موفق شد طرفداران محیط زیست را در برابر خود بسیج کند، بعد کسانی که مسائل شهری را از منظر حق به شهر دنبال میکنند، بهعنوان مخالف وارد میدان شدند و درنهایت نیز به دلیل سوابق تاریخی و باستانی قیطریه، شهرداری موفق شد طرفداران میراث فرهنگی را هم در برابر خود بسیج کند.