کودک موجودی است بیدفاع که اگر برای گذران زندگی خود و خانواده مجبور به کار باشد، از کودکی کردن و داشتن حقوق کودکی محروم میشود. بارها دیده شده که یک یا دو فرزند خانواده، مشغول به کار میشوند تا کودکان دیگر در همان خانواده درس بخوانند. در چنین وضعیتی که هیچ حمایتی هم از این کودکان صورت نمیگیرد، وقتی در پروژههایی بهنام جمعآوری کودکان، کودک به صورت مجرم تحت تعقیب درمیآید، بار روانی شدیدی بر لطافت روح و شکنندگی وجودش وارد میشود. طبق پیماننامهٔ حقوق کودک که به تصویب دولت جمهوری اسلامی هم رسیده، کودک دارندهٔ فعال حقوق است و باید در تصمیمگیریهای مرتبط با خود مشارکت کند، اما هیچکس از او نمیپرسد که آیا تمایلی به ماندن در بهزیستی و جدایی از خانواده دارد؟