شهری را تصور کنید که مانند «ساعت برنارد» متوقف شده باشد؛ نه ساختوساز و نوسازی و نه حتی یک خط مترو کشیده شده باشد. همه شهر مسکوت مانده بود و تنها نگهداشت شهر اولویت بود؛ آن هم بهصورت نصفه و نیمه. اما مدیریت ششم شهر تهران میراثدار است؛ میراثدار فرسودگی، عقبماندگی، بدهکاری به جای مانده از دوره قبل.