نسترن فرخه نوشت: شاید درکش سخت باشد؛ اینکه همه کودکانی که سر چهارراهها، لابهلای ماشینها اسفندی دود میکنند یا چیزی میفروشند، خانواده یا خویشاوندی دارند که اشکال مختلف فقر، اجبار آنها برای کار در اوج کودکی شده است. آنها با جثههای کوچکی که متحمل رنج بسیاری هستند، نه از سر عضویت در باند یا مافیا، بلکه از سر شرایط سخت خانوادگی در خیابان، مترو و جاهای دیگر سطح شهر کار میکنند.
مرکز پژوهشهای مجلس در گزارشی به آسیبشناسی نظارت مؤثر بر عدم استفاده از کار کودکان پرداخت و نوشت: براساس آمارها کار کودک گریبانگیر حدود ۸درصد و با احتساب کودکان خانهدار حدود ۱۵درصد از کودکان کشور است؛ حدود ۱۰درصد از کودکان کار به مدرسه نمیروند.