عمارت مسعودیه یکی از بناهای تاریخی مربوط به دوره قاجار است که پنج عمارت بزرگ دارد و در سال ۱۳۷۷ به ثبت آثار ملی رسیده است. عمارت مسعودیه به همراه باغ نگارستان، باغ لالهزار و باغ سردار ایروانی یکی از اماکنی است که در محدودۀ شمال حصار شاه طهماسبی تهران در عصر ناصری بنا شده و همچنان که خصوصیات باغهای ایرانی را داراست با نقشمایهها و عناصری از معماری فرنگی مزین شده است. مجموعۀ عمارت مسعودیه شامل ۵ عمارت دیوانخانه، سفرهخانه، حوضخانه، عمارت سید جوادی، عمارت مشیرالملکی و عمارت سردر، پُر است از گچبری، کاشیکاری، خطاطی، نقاشی دیواری و به طوری کلی تزئینات نفیس، تقسیمبندیهای فضایی و عملکردهای متنوع و موقعیت مکانی آن در محدودۀ میدان بهارستان که بسیاری از مهمترین حوادث تاریخ معاصر را به خود دیده است از خصوصیات منحصر به فرد آن به شمار میآید. این مجموعه تاریخی دارای ۷ کتیبه است که دو کتیبه در سردر اصلی، یک کتیبه در سردر کالسکهرو، دو کتیبه در عمارت دیوانخانه و دو کتیبه نیز در عمارت مشیریه قرار دارد.
