- امروز : پنج شنبه - ۱ آذر - ۱۴۰۳
- برابر با : Thursday - 21 November - 2024
بایگانی‌های یادداشت - وطن شهر
درد امروز صنایع‌دستی، تغییر معاون وزیر نیست! ساختار باید تغییر کند
مصطفی خوشابی، فعال حوزه صنایع‌دستی نوشت: مشکلات و مسائل عدیده بوجود آمده در آموزش، تولید، مواد اولیه، بسته‌بندی، فروش و … کلان مسئله امروز صنایع‌دستی نیست.
چرا غذارسانی به سگ‌های ولگرد درست نیست؟
مهدی نبیان نوشت: مقصود، غذارسانی به‌صورت سازمان‌یافته، منظم و در محل‌های مشخص در شرایطی است که هیچ پروتکل بهداشتی مانند غربالگری، جمع‌آوری پسماند غذا و فضولات، واکسیناسیون و عقیم‌سازی صورت نمی‌گیرد.
روابط عمومی‌ها؛ رسولان امید و همبستگی
سيدحسين احمدنژاد نوشت: هر جامعه و كشوري براي تداوم حيات جمعي خود نيازمند اميد، نشاط و سرزندگي است و جامعه‌اي كه در برابر فوران مستمر امواج سرخوردگي و نوميدي به سر مي‌برد و خود را در اين تلاطم تنها مي‌يابد، بيش از پيش نيازمند افراد و جايگاه‌هايي است كه آن را جان ببخشند، اميدوار نگاهش دارند و نگذارند كه در اين امواج غرق شود.
تلاش برای شورای ۷ ساله؟
علی اعطا؛ عضو پیشین شورای شهر تهران نوشت: در روزهای گذشته، اخباری مبنی بر تلاش و پیگیری اعضای محترم شوراهای شهر برای افزایش دوره مسئولیت این شوراها از ۴ سال به ۷ سال در رسانه‌ها منتشر شده است. به استناد آنچه رسانه‌ها گزارش کرده‌اند، جناب آقای مهندس چمران، رئیس شورای شهر تهران فرموده‌اند «این موضوع (۷ ساله شدن دوره ششم) درخواست شوراهای سراسر کشور است… در جلسه آینده شورای عالی استان‌ها قرار است، موضوع ۷ ساله شدن شوراها مطرح و به مجلس ارسال شود و بنا بر هماهنگی‌های صورت گرفته، خارج از نوبت در مجلس بررسی خواهد شد». همچنین از عضو دیگری از شورای شهر تهران چنین نقل شده است: «بنده فکر می‌کنم ۴ سال زمانی است که بعضی امور ناقص می‌ماند».
یک دوراهی سرنوشت‌ساز
سید محمد حسین هاشمی نوشت: نظام حاکمیتی ایران، حالا دو راه بیشتر ندارد. یا خودش را با حضور ۳۰ میلیونی مردم، خوشحال کند و با وجود آنکه کمترین میزان مشارکت در انتخابات‌های ریاست‌جمهوری صورت گرفته است، چشم‌اش را روی آن ۴۷ میلیون و ۹۱۴ هزار و ۱۴۲ رای که نوشته نشد، ببندد؛ یا آنها را ببیند و برایشان تصمیم بگیرد. به نظر می‌رسد اگر آنها را نبیند، این فاصله هر روز بیشتر شده و عدم اعتماد مردم، به بزرگترین و مهمترین پاشنه آشیل حاکمیت ایران تبدیل خواهد شد.
شهرداری که تهران را کشت
محسن صالحی‌خواه، روزنامه‌نگار، نوشت: علیرضا زاکانی، شاخص‌ترین شهردار تهران در سال‌های گذشته است. او چهاردمین نفری است که کلید بهشت را در دست دارد؛ کیست که نداند شهردار محترم تهران، این جایگاه مهم و تخصصی را به عنوان پاداش حضورش در انتخابات ۱۴۰۰ دریافت کرد؟ هیچ وقت در حوزه اجتماعی و شهری مطلبی نمی‌نویسم اما از آنجا که شهرداری تهران از سال ۱۴۰۰ تا کنون یک دستگاه کاملاً سیاسی بوده، اجازه بدهید گریزی به بهشت بزنیم.
درخت‌کُشی
شهرداری تهران، پس از حصارکشی در پارک قیطریه و اقدام به ساخت مسجد در محوطه پارک، حالا دور محدوده وسیعی از ضلع جنوبی پارک لاله را نیز حصار کشیده است و به سوالات کارشناسان و شهروندان درباره اینکه چه اتفاقی قرار است بیفتد پاسخی نمی‌دهد.
پارک قیطریه‌مبارزه برای شهر
محمد کریم آسایش نوشت: دربارهٔ موضوع بوستان قیطریه از منظر فنی (شعاع دسترسی مساجد، سرانهٔ کاربری مذهبی، مصوبهٔ منع احداث ابنیه در بوستان‌ها و فضای‌سبز، فاصلهٔ مسجد از منظر فقهی، احکام طرح جامع و طرح تفصیلی در مورد بوستان‌ها، احکام قانون مدنی در خصوص مالکیت عمومی اماکن و معابر شهر، بحث درختان محدوده و اینکه اینها درخت هستند و نهال یا تأثیر محدودهٔ ساخت و شعاعش بر درختان و فضای سبز چیست، مباحث میراثی و باستان‌شناختی محدوده، احکامِ هبه و وقف و وصیت) یا جامعه‌شناختی (مثلاً در خصوص آمارِ مساجد بسته یا آمارِ مراجع‌کنندگان به مساجد) یا اقتصاد سیاسی شهر (قانونِ معافیت فضاهای اصلی مساجد و اماکن‌مذهبی از پرداختِ هزینهٔ مصرفِ ماهانه آب، برق و گاز، استفاده‌های تجاریِ مستقیم و غیرمستقیم از اماکن مذهبی) مباحث مختلفی مطرح شده‌اند اما با آنکه هر یک از آنها گوشه‌هایی از مسئله هستند ولی اصل مسئله نیستند. چنان‌که دفاعیات متناقضِ حامیانِ آن در شورای اسلامی شهر و شهرداری تهران نیز روشن است و برای آنها اصولاً مسائل فنیِ موضوع دارای اهمیت نیست و البته ماجرا هم به پارک قیطریه ختم نمی‌شود.
- 1
- 2
- 3
- …
- 5
- برگهٔ بعد »
