به گزارش وطن شهر و به نقل از شهر، مهدی پیرهادی رئیس کمیسیون سلامت، محیط زیست و خدمات شهری شورای شهر تهران، در خصوص مشکل فرونشست در پایتخت اظهار کرد: پس از اینکه ما موضوع را در صحن شورا مطرح کردیم، رسانه‌ها نیز همکاری کرده و این موضوع را با دغدغه‌مندی منتشر کردند. از طرفی پس از ارسال نامه شورا به رؤسای سه قوه، شاهد واکنش به موقع رئیس جمهور بودیم که قابل تقدیر است.
وی با بیان اینکه رئیس جمهور با حضور در استانداری تهران نسبت به این موضوع واکنش نشان داد، خاطرنشان کرد: دکتر پزشکیان بسیار دقیق و علمی به این موضوع پرداخت و تذکرات لازم را به استانداری داد و همچون برخی مدیران موضوع فرونشست را کتمان و یا تکذیب نکرد که صداقت و واکنش منطقی ایشان جای تقدیر دارد.
پیرهادی همچنین تصریح کرد: بر اساس گزارشی که سازمان نقشه‌برداری منتشر کرده، عمق فرونشست در برخی نقاط شهر تهران به ۳۱ سانتی‌متر می‌رسد و بنابر گفته رئیس جمهور در برخی از نقاط به ویژه اطراف چاه‌های عمیق، فرونشست‌هایی با عمق ۳۶ سانتی‌متر نیز ایجاد شده است.
عضو شورای شهر تهران ادامه داد: با توجه به تأکیدات رئیس‌جمهور و روشنگری صورت گرفته و به دنبال آن حساسیت بسیاری از دستگاه‌ها به موضوع، فشارها را برای حفر چاه برداشتند اما باید ما پیگیری کنیم که مسیرهای دیگری به غیر از حفر چاه دنبال شود.
وی همچنین خاطرنشان کرد: همانطور که پیش از این نیز گفتیم اقداماتی همچون انتقال آب از سد طالقان به تهران یا انتقال نشتی سد لار می‌تواند بخشی از کم‌آبی‌ها را جبران کند.
پیرهادی با تأکید بر اینکه امکان و ظرفیت خوبی برای انتقال آب از شمال کشور وجود دارد، یادآور شد: آبی که از برخی رودخانه‌ها به دریای خزر می‌ریزد، کیفیت بسیار خوبی دارد که حجم آن در سال به حدود ۱۰ میلیارد متر مکعب می‌رسد. اگر بخشی از این آب که مطالعات آن هم توسط متخصصین صورت گرفته؛ به برخی از سدهایی که امکان انتقال آب آن به تهران وجود دارد، منتقل شود، به مراتب بسیار راحت‌تر، بهتر و مقرون به صرفه‌تر از این است که نسبت به شیرین‌سازی آب دریا اقدام شود.
وی اضافه کرد: با توجه به اینکه حفر چاه از تمام اقدامات راحت‌تر بوده تا امروز کسی روش‌های دیگر را بر عهده نگرفته است. استفاده از وسایل کاهنده یکی از اقداماتی است که در دیگر کشورها برای مدیریت مصرف آب مورد توجه قرار گرفته است؛ ولو اینکه ازجمله کشورهای پر آب دنیا نیز هستند. متأسفانه هنوز این موضوع در کشور ما نهادینه نشده و مجموعه‌های متولی نتوانستند به وظایف خود در این زمینه به درستی عمل کنند.
