به گزارش وطن شهر و به نقل از شهر، دهمین نشست از سلسله نشست‌های «شهراندیش» با عنوان زیبایی‌شناسی شهر در هنر ایرانی روز- سه‌شنبه ۲۲ اسفندماه ۱۴۰۲- برگزار شد.
حسین شهرستانی در این نشست با تاکید بر اینکه پایه فرهنگی و هویتی ما ادبیات فارسی است و هویت دینی را هم اگر بخواهیم در گستره عمومی ترویج دهیم باید به ادبیات فارسی مراجعه کنیم، افزود: زمانی که قصد دارید در هر حوزه‌ای به یک هویت و ریشه برسید باید به ادبیات و شعر مراجعه کنید. شعر در این سرزمین افق‌گشایی می‌کرده است و سایر ساحت‌ها اعم از سیاست، هنر، فلسفه و… به تبع آن تغییر و تحول پیدا می‌کرده است. بنابراین اگر برای شهر بخواهد هویت فرهنگی جست‌وجو شود باید به ادبیات مراجعه کرد.
وی با اشاره به حکما و شعرای بزرگی که در تهران هستند، اظهار کرد: اگر تهران بخواهد هویت فرهنگی و خاطره تاریخی خود را بازیابی کند؛ باید به ادیبان و شاعرانی که هنوز آثاری از حضور آنها چه در کافه‌ها و جه محیط دانشگاه و… حس می‌شود، رجوع کند.
این استاد با تاکید بر اینکه امروزه تصویر یک شهروند تهرانی از تهران؛ شهرک سینمایی و لاله‌زار و… است، افزود: کالبد شهری تهران در حال از دست دادن پیوست هویتی خود با سنت ساختن، معماری و شهرسازی در جامعه ایرانی است.
شهرستانی ادامه داد: در این چند دهه در حوزه شهرسازی نه تنها بازگشتی به سنت رخ‌نداده است بلکه با نگاه مهندسی ماشینی صرف در شهر مواجه هستیم.
محمدعلی رجبی دوانی هم در این نشست با اشاره به اینکه شهر را مجموعه‌ای از انسان ها در یک فضا می‌دانیم، مطرح کرد: شهر بدون انسان شهر نیست، هرچند که ساختمان‌های زیادی داشته باشد. زمانی که بخواهیم هویت یک شهر را مشخص کنیم به دنبال هویت انسان‌ها در آن شهر خواهیم رفت و از طریق انسان‌ها و نحوه تفکر و استنباط آنها نسبت به زندگی می توان گفت معماری و شهرسازی و آیین شهرداری چگونه است.
وی با تاکید بر اینکه در دوره جدید با شهرهایی مواجه هستیم که معتقد هستند زمانه ما عصر سرعت و تکنولوژی است و باید خودمان را با این دو امر تطبیق دهیم، گفت: کسی منکر سرعت نیست؛ انسان دوست دارد کارهایش را با سرعت انجام دهد، در حالی که سرعت یعنی نفی تامل و تفکر که انهدام شهر و شهروندی و در نتیجه نابودی معانی در شهر را به همراه خواهد داشت.
این استاد با بیان اینکه سه موضوع مسئله، مشکل و بحران باید در نظر گرفته شوند، گفت: زمانی که شناختی از مسئله وجود نداشته باشد، به مشکل تبدیل خواهد شد و زمانی که مشکل بررسی نشود به بحران تبدیل می‌شود.
دوانی در ادامه تصریح کرد: عنوان‌های شهری که نگهدار شهرها بودند، نابود شده‌اند. محله یکی از عنوان‌ها بود که در حال پیدایش است، اما باید در نظر داشت محله‌ای که ایجاد می‌شود، چه ویژگی‌هایی خواهد داشت.
وی در پایان اظهار کرد: آموزش که جنبه عمومی و خصوصی دارد، مبنای هر چیزی است. تمام موارد در تعلیم تعلم است که شکل خودش را پیدا می‌کند، به همین علت باید آموزش را محور قرار داد.
