مجید باقری*
موضوع انتصابات در شهرداری تهران مورد سئوال و برّرسی قرار گرفت و شهردار تهران با حضور در صحن، چند نکته را در این زمینه مطرح کرد که مورد توجّه اعضای محترم شورای شهر و همچنین رسانه‌ها بود.
نکته‌ی اوّل: شهردار تأکید کرد که در این دوره از مدیریّت شهری، اهتمام جدی به استفاده از پتانسیل‌های درون‌سازمانی وجود دارد و به این نکته اشاره شد که از بین تمام پست‌های انتصاباتی مرسوم در بدنه شهرداری تهران، طی دوره مدیریت جدید شهری، برای بیش از ۹۰ درصد پست‌ها، احکام صادر شده متعلق به پرسنل خود شهرداری تهران است. این موضوع، یعنی نگاه و توجه به درون خانواده شهرداری تهران، فوق‌العاده تقویت شده که خبر و نکته خوبی برای کسانی بود که سال‌ها کوله‌باری از تجربه و مهارت را در بدنه شهرداری تهران کسب کرده‌اند.
نکته‌ی دوّم: شهردار توضیح داد که فرایند انتصاب مدیران شهرداری در این دوره از مدیریت شهری به صورتی است که علاوه بر استفاده از خرد نخبگانی و مشورت با گروه‌های هدف، انتصابات در کانون‌های ارزیابی با حضور استادان دانشگاه مورد توجه قرار می‌گیرد. لذا در این فرایند از این ظرفیت‌ها استفاده می‌شود. این اخبار و توضیحات، هم مورد توجه اعضای محترم شورای اسلامی شهر تهران و هم کارکنان شهرداری قرار گرفت.
نکته‌ی سوّم: درخصوص مبحث انتصابات، موضوعی که مطرح شد این بود که انتصابات به طور خاص بر مبنای کدام یک از اساسنامه‌های مصوب صورت گرفته است؟ با توجه به توضیحات شفافی که شهردار محترم تهران در صحن ارائه کردند، مشخص شد که ما در اساسنامه سازمان‌ها دچار نوعی گستردگی هستیم و این ضرورت احساس می‌شود که باید به سرعت و البته با دقت، نسبت به دستیابی به یک اساسنامه‌ای که تیپ بوده و مصوب شورای شهر و وزارت کشور باشد، اهتمام داشته باشیم. در همین رابطه تاریخچه اساسنامه‌ها مورد بررسی قرار گرفت و طبیعی است وقتی در مورد اساسنامه‌ها با یک مبنایی می‌شود تعابیر و برداشت‌های مختلفی داشت، بهتر است که زودتر در مورد آن اقدامات لازم صورت پذیرد.
نکته‌ی چهارم: در ابتدای این دوره از مدیریت شهری، با لایحه‌ای که ارائه شده بود، شورای شهر تهران به شهرداری اجازه داده بود تا اساسنامه‌های سازمان‌ها را که مربوط به سال ۱۴۰۰ بود، متوقف کند و یک لایحه دیگر برای اساسنامه‌های جدید داشته باشد. در بازه زمانی‌ای که مقرر شده بود، شهرداری این اساسنامه‌ها را تقدیم شورا کرد. زمانی که شورای شهر تهران این اساسنامه‌ها را بررسی می‌کرد، با نامه وزارت کشور مواجه شد. در این نامه وزارت کشور اصرار داشت با توجه به اینکه اخیرا فرایند تصویب اساسنامه‌ها انجام شده بود، شورای شهر صرفا آن بخش از اساسنامه را که قرار است مفاد آن تغییر کند، پیشنهاد بدهد، نه اینکه کل اساسنامه در این رابطه مورد توجه قرار بگیرد. در مجموع پیرامون این موضوع لازم است تا جلسات کارشناسی برگزار شود.
نکته‌ی پنجم: تبدیل وضعیّت استخدامی ایثارگران در شهرداری تهران هم موضوع بعدی است؛ یکی از تکالیف قانونی که شهرداری تهران موظف بود در مورد آن اهتمام داشته باشد، بحث تبدیل وضعیت استخدامی ایثارگران است که به عنوان قانون از طرف مجلس شورای اسلامی ابلاغ شده بود. خوشبختانه شهرداری تهران در این زمینه پرچمدار است.
*معاون برنامه‌ریزی، توسعه سرمایه انسانی و امور شورای شهرداری تهران
