به گزارش وطن شهر و به نقل از شرق, منتقدان ساخت و ساز در دوشان تپه معتقدند باند پروازی این پادگان باید برای مواقع بحرانی حفظ شود. به اعتقاد آنها شاید این باند پروازی مناسب پروازهای مسافرتی با استانداردهای تعریفشده برای این نوع پروازها نباشد، اما در زمانهای بحرانی مانند زلزله و جنگ، مناسب پرواز هواپیماهای جنگی است و با کوتاه شدن این باند پروازی و تبدیل آن به هلیپورت تنها امکان استفاده بالگرد فراهم خواهد بود و عملا یکی از ظرفیتهای تهران برای زمانهای بحرانی از دست میرود.
به گزارش روزنآنلاین، تصمیمگیری درباره ساخت و ساز در پادگان دوشان تپه واقع در منطقه ۱۳ تهران قدمتی طولانی دارد. در سالهای ۹۹ تا ۱۴۰۰ جلسات زیادی میان نهادهای مختلف برای تعیین تکلیف پادگان دوشان تپه برگزار شد. گروهی موافق حذف و تجزیه باند پروازی دوشان تپه بودند و تاکید داشتند بر اساس نظر نهاجا (نیروی هوایی ارتش) مبنی بر عدم قابلیت استفاده پروازی و پیشبینی استفاده به صورت هلیپورت، امکان پرواز هواپیمای «بال ثابت» در باند پروازی (۲ کیلومتری) دوشان تپه وجود ندارد.
موافقان حفظ باند پروازی هم تاکید داشتند بهجای تجزیه باند پروازی هواپیمای بال ثابت (به عنوان یک زیرساخت دفاعی و پدافندی) باید به دنبال برطرف کردن مشکلات و احیای آن جهت نشست و برخاست هواپیماهای متناسب با آن و سرویسدهی در زمان بحرانهای احتمالی نظیر جنگ یا زلزله باشیم؛ چراکه این پادگان به عنوان یکی از قطبهای امدادی شرق تهران همسو با فرودگاه قلعه مرغی در جنوب و مهرآباد در غرب به حساب میآید. بنابراین به جای تجزیه این باند، برخی از متخصصان و مجربان پروازی هوانوردی و نظامی معتقد بودند امکان احیا و پرواز نظامی و اضطراری در زمان بحران در این باند پروازی وجود دارد.
باند غیر فعال دوشان تپه در شرق، قلعه مرغی در جنوب و مهرآباد در غرب تهران، سه باند پروازی هستند که قابلیت استفاده اضطراری در مواقع وقوع بحران از آنها وجود دارد. اما ساخت و سازها عملا یکی از این باندهای پروازی یعنی دوشان تپه را بیاثر میکند.
کمیسیون ماده پنج، تصمیمگیر نهایی
در سال ۱۴۰۱ ظاهرا استعلام و نامهای فوری از جانشین معاونت عملیات ستاد کل نیروهای مسلح، مبنی بر عدم قابلیت پرواز در باند اخذ شده است؛ نظری که در تعارض با اظهارنظرهای سابق پدافند غیرعامل کشور، سازمانهای مدیریت بحران کشور و مدیریت بحران شهر تهران و قرارگاه ثارالله (ع) قرار دارد.
گام بعدی این بود که توافقنامهای در خرداد و سپس صورتجلسهای در شهریور ۱۴۰۱ امضا شد؛ صورتجلسهای مبنی بر «عدم امکان پرواز» هواپیمای بال ثابت. پس از این صورتجلسه و با وجود امضای اعضا (از جمله سازمان هواپیمایی)، اواخر سال گذشته استعلامی از سازمان هواپیمایی کشوری صورت گرفت که در آن، این سازمان تلویحاً امکان پرواز هواپیمای نظامی و امدادی را پذیرفته و رد نکرده است.
اما تبادل توافقنامه نهایی میان ارتش و شهرداری تهران در اردیبهشت ۱۴۰۲ انجام شد و در آن قید شده که طرح، جهت تصویب به کمیسیون ماده پنج شهرداری ارسال شود و پس از تصویب، امکان صدور پروانه خواهد داشت.
سرنوشت نامعلوم پیشنهاد مصلحانه شهرداری
با وجود آن که تلاش می شد این اطمینان به منتقدان داده شود که باند پروازی حفظ میشود اما نگرانیها پایان نداشت تا آنجا که مدتی پیش شهرداری تهران طی نامهای به ستادکل نیروهای مسلح و ارتش جمهوری اسلامی ایران، پیشنهاد تهاتر قدرالسهم ارتش (در پروژه دوشان تپه) را در سایر پروژه های ارتش داد . نامهای که به گفته احمد صادقی، عضو شورای شهر تهران در بدنه شهرداری با مقاومتهایی رو به رو شد.
صادقی در این رابطه میگوید: شهردار تهران جانشین وزیرکشور در حوزه مدیریت بحران شهر تهران است و علاوه بر نقش مدیریت شهری، این وظیفه نیز به عهده شهردار است.
او ادامه میدهد: براساس ملاحظات پدافند غیرعامل، شرق تهران نیازمند باندهای پروازی جهت پشتیبانی و لجستیک بحرانهای احتمالی است، همچنان که بافت متراکم منطقه و کمبود زمین و ضرورت حفظ چنین باند پروازی را دوچندان میکند.
طرح ابتدایی توسط سازمان نوسازی شهرداری تهران پیگیری شد تا بارگذاری مسکونی در این محوطه جانمایی شود. این طرح ملاحظات مدیریت بحران و پدافند را در نظر نگرفته که با ورود شخص شهردار به جهت جانشینی وزیر کشور در مدیریت بحران، دستور بازنگری در طرح و اعطای جانمایی معوض مسکونی طی نامه به نیروی هوایی اعلام شد.
او معتقد است پیشنهاد شهردار تهران در واگذاری عرصه دیگری برای ساخت مسکن هم به نفع نیروی هوایی و هم تامین کننده مصالح شهر خواهد بود.
با این حال مهدی هدایت مدیرعامل سازمان نوسازی شهر تهران درخصوص این که چرا نامه شهردار تهران درخصوص جابه جایی توافق انجام شده در دوشان تپه ملاک عمل قرار نگرفته است؟ به رسانهها گفته است: کل باند پادگان دوشان تپه و حریم آن حفظ شده و یک متر هم کوتاهتر نشده است. به گفته وی، طرح دوشان هنوز در کارگروه تخصصی کمیسیون ماده پنج تصویب نشده و با همه ملاحظاتی که هست، کار را پیش می بریم.
در این بین اسماعیل نجار رییس پیشین سازمان مدیریت بحران کشور هم اظهار نظری در خصوص باند پروازی دوشان تپه داشته و گفته است: به دلیل شرایطی که در تهران وجود دارد، باید از تمام ظرفیتها برای امدادرسانی و مدیریت بحران استفاده شود. با توجه به وسعت شهر تهران در صورت وقوع حادثهای مانند زلزله، یکی از سریعترین و بهترین روشها برای امدادرسانی، انتقال مصدومان، انتقال کمکها و… استفاده از ظرفیت امدادهوایی است. در همین راستا لازم است که ظرفیت باندهای فرودگاهی قدیمی در تهران مانند باند فرودگاه قلعهمرغی، دوشانتپه و … برای استفاده در شرایط اضطراری حفظ شود.
چمران: پادگانها باید سبز شود
نجار با بیان اینکه این باندها در زمان تاسیس در نقاط حاشیهای و خارج از شهر قرار داشتند، میگوید: به مرور با توسعه شهر تهران این باندها نیز در داخل شهر جای گرفتند و همین ویژگی نیز سبب میشود تا در صورت وقوع بحران بتوان به طور مستقیم از داخل شهر امدادرسانی را انجام داد. وی تاکید میکند: حتی باند فرودگاه مهرآباد هم برای شرایط بحرانی و اضطراری دارای اهمیت ویژهای است.
مهدی چمران، رئیس شورای شهر تهران نیز معتقد است حالا که تفاهمنامهای منعقد شد و پادگانها در اختیار شهرداری قرار گرفته، فضای آزاد شده بهتر است به به فضای سبز و سرانهها اختصاص یابد. در واقع چمران هم یکی از مخالفان ساخت و ساز مسکونی در این فضا است.
تصمیم وارونه درباره تابآوری در شرق تهران
به گزارش روزنآنلاین، ضرورت وجود فرودگاهی در شرق تهران نسبت به سایر پهنههای شهر دوچندان است؛ کمااینکه ریزدانه بودن بافت مناطق شرقی تهران، وجود محلات فرسوده و نیز سرانه پایین فضای سبز در مناطق شرقی و مرکزی تهران، همه و همه دلایلی است که لزوم حفظ فضاهای باز و امکانات زیرساختی نظیر فرودگاه و پادگان دوشان تپه را نشان میدهد.
گروهی موسوم به «جماعت » که متشکل از فعالان بسیج دانشجویی و فارغ التحصیلان و پژوهشگران دکتری شهرسازی و معماری دانشگاه تهران هستند هم به تازگی در نامهای به شهردار تهران عملکرد حوزه شهرسازی وی را نقد کردند در یکی از بندهای این نامه به بارگذاری شدید مسکونی در پادگانهای مشجر و پوشیده از درختان ارزشمند اکولوژیک و عرصه گهای نظامی در قالب خارج از قانون به اسم قرارگاه مسکن بدون اخذ تاییدیه از دفتر امور نیروهای مسلح فرمانده کل قوا(پادگان تندگویان -شهید رجایی- پادگان ساصد- اراضی دوشان تپه) هم اشاره شده است.
هدف طرح دوشانتپه ارتقای تابآوری شرق تهران در برابر حوادث و بروز بحرانهای طبیعی و غیرطبیعی با حفظ بانک پروازی موجود در محدود مرکزی دوشانتپه عنوان شده است؛ اما حاصل آن تغییر کاربری ۷۹ هکتار از اراضی پادگان صرفا سه هکتار تولید خدمات برای ارائه به پیرامون ایجادشده ۶.۶ هکتار است و بدیهی است که به افزایش تابآوری ختم نمیشود؛ ضمن اینکه بارگذاری در نظر گرفته شده توسط ارتش برای این پادگان، ۱۳ هزار نفر به جمعیت محدوده مذکور میافزاید و قطعا وضعیت تابآوری در این پهنه متراکم از شهر را بغرنجتر خواهد کرد.
نویسند: نورا حسینی