به گزارش وطن شهر و به نقل از همشهری، نصب دکل‌های مخابراتی بر بام ساختمان‌های شهرهای پرتراکم و پرجمعیت، سال‌هاست که به یکی از معضلات و دغدغه‌های مردم این شهرها به‌ویژه همسایگان این برج‌های الکترونیکی تبدیل شده است.
در کنار نگرانی‌های زیادی که همواره پیرامون تاثیر دکل‌های مخابراتی بر سلامتی شهروندان مطرح بوده، چهره نازیبایی که این سازه‌های بلند فلزی به منظر شهری می‌دهند و مهم‌تر از آن نبود اطمینان از استحکام و ایمنی محل‌های نصب نیز از دغدغه‌های مهم ساکنان مناطقی است که ناچارند همسایگی با این دکل‌ها را به جان بخرند.
سوی دیگر ماجرا اما اهمیت وجود این دکل‌ها در ارتباطات امروزی و وابستگی انتقال اطلاعات و داده‌ها به این سازه‌هاست که در تمام جهان نصب، بهره‌برداری و نگهداری از آنها را به رعایت قوانین و مقررات دقیقی منوط کرده و اوپراتورهای تلفن همراه تنها با کسب مجوزهای لازم از نهادهای ذی‌ربط می‌توانند به نصب دکل‌های مخابراتی خود اقدام کنند؛ چیزی که در تهران با وجود وضع این قوانین رعایت نشده و امروز شاهد این هستیم که شمار دکل‌های غیرمجاز مخابراتی در پایتخت به ارقام شگفت‌آوری رسیده است.
وجود ۹۴۳ دکل غیرمجاز در تهران
حمیدرضا صارمی، معاون شهرسازی و معماری شهرداری تهران روز گذشته از وجود بیش از ۹۰۰ دکل غیر مجاز مخابراتی در پایتخت خبر داد و گفت که با توجه به این‌که مجوزهای لازم برای بهره‌برداری از سوی اپراتورها از شهرداری تهران اخذ نشده، تعیین تکلیف این دکل‌ها با توجه به آراء ماده صد مربوط به دکل‌های مخابراتی غیرمجاز، طی نامه‌ای به شهرداران مناطق ۲۲ گانه تهران ابلاغ شده است.
او شمار دقیق دکل‌های غیرمجاز را ۹۴۳ دکل اعلام کرد و گفت: بر اساس بخشنامه سال ۱۳۸۶ معاونت شهرسازی و معماری شهرداری تهران، نصب هرگونه دکل و تجهیزات مخابراتی در حیاط یا پشت بام ساختمان‌های مسکونی، تجاری و اداری، طبق ماده صد قانون شهرداری ها، فعالیت عمرانی محسوب می‌شود و مستلزم هماهنگی و دریافت مجوز از شهرداری است.
پایان مهلت کسب مجوز
به گفته صارمی، در صورتی که اپراتورها تا قبل از تاریخ ۳۰ دی ماه ۱۴۰۲ نسبت به اخذ مجوز برای دکل‌های غیرمجاز اقدام می‌کردند، آرای آن ها تبدیل به اخذ عوارض می شد اما از آنجایی که مهلت کسب مجوز به اتمام رسیده، به منظور ممانعت از تداوم مشکلات، شهرداران مناطق آرای صادره درباره این دکل‌ها را اجرا خواهند کرد.
ملاحظات نصب دکل‌های مخابراتی
بر اساس قوانین وضع شده، اپراتورهایی که برای ارائه خدمات خود به نصب دکل‌هاب مخابراتی اقدام می‌کنند موظفند کلیه اقدامات فنی لازم را به عمل آورند تا انرژی تجمعی تشعشعات ساطع شده از آنتن‌ها یا دکل‌ها با سایر ساطع کننده‌ها در محل تردد یا حضور مردم از حد آستانه تعیین شده بیشتر نشود. در استاندارد تایید شده سازمان استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران این حد مجاز تحت عنوان «محدودیت تشعشعات غیریونساز» با کد ۷۵۶۸ مشخص شده است.
در آیین‌نامه‌های موجود همچنین به صراحت در مورد رعایت حریم و فاصله این دکل‌ها از مناطق مسکونی، مهدکودک‌ها، مدارس و بیمارستان‌ها هشدار داده شده و اولویت محل نصب این دکل‌ها قید شده‌است. نصب دکل‌های مخابراتی در شهرها همچنین تابع مقررات شهرسازی و کابری اراضی است که معین می‌کند نصب این دکل‌ها در برخی مناطق حساس مانند بیمارستان‌ها، مدارس یا مکان‌های مذهبی، مناطق دارای فضای سبز و پارک‌های عمومی، مناطق تاریخی و فرهنگی، جاده‌ها، مناطق حساس زیست محیطی مانند پارک‌های ملی، مناطق حفاظت شده یا مناطق پراهمیت زیست محیطی، محدود یا به شرایط خاصی مشروط شود.
با این حال در تهران تاکنون نصب دکل‌های مخابراتی به دلیل نبود مدیریت واحد شهری و با توجه به تعدد مراکز صدور مجوز از انسجام لازم برخوردار نبوده و با آشفتگی‌هایی همراه بوده است. وجود نزدیک به یک‌میلیون دکل که برای نصب آنها مجوزهای لازم از شهرداری کسب نشده این نگرانی را در شهروندان تقویت کرده که آیا باید در کنار نگرانی‌های سلامتی به لحاظ ایمنی سازه‌ای نیز باید نگران امنیت این دکل‌ها باشند یا خیر؟
