به گزارش وطن شهر و به نقل از اقتصاد ۲۴, در مناطق مرکزی تهران و البته برخی از نقاط شمال شهر تهران البته بیشتر به این موارد می‌توان با انواع آگهی‌ها در این باره برخورد کرد. بیشتر این آگهی‌ها البته نشان از مبله بودن آپارتمان مورد نظر و حتی وسایل رفاهی و امکانات کامل در آشپزخانه دارد.
به نظر می‌رسد یکی از اصلی‌ترین دلایل ایجاد پدیده اجاره ساعتی و روزانه سوئیت و آپارتمان در تهران که از حدود یک دهه اخیر آغاز شده و در سال‌های اخیر اوج گرفته، به هزینه‌های بالای هتل ربط داده می‌شود و به نظر می‌رسد که از رونق مناسبی هم برخوردار است.
در همین حال باید توجه داشت که اجاره روزانه خانه در تهران مقوله‌ای است که در این سال‌های اخیر رشد قابل توجهی داشته است. نبود ساختار‌های مناسب اقامتی در سطح کلان شهری مانند تهران از یک سو و نیاز بسیار تمامی مردم ایران به انواع خدمات اداری تا پزشکی و صنعتی در شهر تهران از سوی دیگر، در کنار برخورداری از خدماتی مانند تکمیل مراحل قانونی به جهت اخذ اجازه خروج از کشور باعث شده تا خیل بسیار مسافران این شهر در بلاتکلیفی به سر برند. همین موضوع مقدمات رونق پدیده‌ای با نام اجاره روزانه خانه در تهران را موجب شده است.
اجاره روزانه آپارتمان از دهه‌ها پیش تاکنون
البته اگر در تاریخ تهران مدرن کمی عقب برویم و البته نگاهی به برخی فیلم‌های سینمایی مشهور در دهه ۴۰ و ۵۰ و ۶۰ بیاندازیم دیگر مساله اجاره منزل به صورت روزانه در تهران این همه برایمان عجیب نباشد. اجاره داری در تهران برای دهه‌ها به صورت تسویه حساب روزانه بود. با بروز انقلاب سفید و پس از کوچ بزرگ روستاییان به شهر‌های بزرگ و به خصوص به سمت تهران بود که اجاره روزانه اتاق و منزل در تهران به شدت گسترش یافت. کافی است به فیلم مشهور گوزن‌ها اثر مسعود کیمیایی، ارجاع داده شود تا یکی از همین دسته جمعی نشینی در خانه‌ای در جنوب تهران برایمان یادآوری شود.
در سینمای پس از انقلاب ایران نیز بار‌ها لوکیشن فیلم‌ها نشان از همین خانه‌های دسته جمعی داشت، خانه‌هایی که اجاره نشینانش از شهرستان و روستا‌ها به سودای رفاه به پایتخت می‌آمدند و در همین خانه‌های اجاره‌ای، دسته جمعی سکنی می‌گزیدند و اتفاقا بیشتر این مدل اجاره نشینی با پرداخت روزانه یا هفتگی اجاره همراه بود.
اما در سال ۱۳۹۳ بود که پس از اولین بار رسانه‌ای شدن موضوع اجاره سوئیت مبله یا آپارتمان مبله برای چند روز در تهران، واکنش‌هایی به این مساله ابراز شد. در همان زمان نیز نمایندگان مجلس ضمن انتقاد، به احتمال بروز مشکلات امنیتی اشاره کردند، ولی این موضوع را در صورت رعایت موازین شرعی و قانونی بلامانع دانستند.
در این میان دی ماه سال جاری بود که نایب رئیس اتحادیه مشاوران املاک با تاکید بر اینکه اجاره ساعتی و روزانه خانه ممنوع و انجام آن تخلف است، اظهار کرد: «در مشاوران املاک این اجاره‌ها انجام نمی‌شود و اساسا غیرقانونی است و اصلا تعریفی برای اجاره ساعتی وجود ندارد. تنها خانه‌هایی برای اجاره روزانه مجاز هستند که زیر نظر قوانین هتل‌داری و بوم‌گردی و حائز شرایط استاندارد تعریف شده در آن صنف باشند.»
نکته عجیب تر در سخنان نایب رئیس اتحادیه مشاوران املاک، اما این بود که گفت: «این اقدامی که به صورت علنی و گسترده در سایت‌ها و سکو‌های اینترنتی به ویژه سایت معروف انجام می‌شود امنیت ملی را به خطر می‌اندازد و بار‌ها نسبت به این تخلف خطرناک هشدار دادیم.»
حالا چطور اجاره روزانه منزل ممکن است به امنیت ملی آسیب بزند خود محل سوال است، اما به نظر می‌رسد بیشتر از همه مساله اختلاف بر سر نحوه اجاره این آپارتمان هاست.
شنیده‌ها حاکی از آن است که تعداد زیادی از مشاوران املاک معتقد هستند مسیر اجاره این خانه‌ها، باید آنان باشند در حالی که بخش بزرگی از این خانه‌ها به صورت رسمی در سکو‌های اینترنتی و سایت‌های معرف بوم گردی و اجاره هتل‌ها ثبت هستند.
شاید تعداد محدودی نیز در وضعیت ثبت نباشند، اما مساله به هیچ وجه چنان حاد و خارج از کنترل نیست که پای امنیت ملی وسط کشیده شود و در نهایت باید فقط مساله کمیسیون از دست رفته برای بنگاه‌های املاک شاید طرح شود.
