به گزارش وطن شهر،مسجد در روزگاران قدیم نه فقط محل عبادت که مکانی برای رفع و رجوع نیازهای مردم، جایگاهی برای همدلی، و فضایی برای محبت ورزیدن به یکدیگر بوده است.
در عصر پیامبر(ص) مسجدی در مدینه ساخته شد که هدف از بنای آن، عبادت نبود؛ قرار نبود مشکل مسلمین در آن حل شود؛ بلکه قرار بود جایی برای تفرقه افکنی و نفاق باشد. رسول خدا برای تخریب آن مکان( که نام ضرار بر آن نهاده شد) ذره‌ای درنگ نکرد و وحی الهی نیز بر آن مهر تایید زد.
اکنون که احداث مسجد در پارک قیطریه نقل محافل است ،تاریخ مسجد ضرار تداعی بیشتری پیدا می‌کند. همه می‌دانند محل قیطریه تهران ( و محله چیذر در مجاور آن) از محلات قدیمی و متدین نشین بوده است و تعداد قابل اعتنایی مسجد، حسینیه و تکیه دارد و با جمعیت فعلی منطقه، نیازی به احداث مسجد جدید نیست. اگر هم چنین نیازی اخسا س شود، مردم منطقه از تمکن کافی برای توسعه مساجد فعلی و یا ساخت مسجد جدید، برخوردارند و نیازمند دولت و شهرداری نیستند.
آنچه این روزها از تصمیم برای ساخت مسجد در پارک قیطریه برداشت می شود، نوعی بازی سیاسی و لجاجت است. از نوع همان بازی‌ها و لجاجت‌هایی که منافقین به هنگام ساخت مسجد ضرار کردند.
🆔 @shahremaa
