به گزارش وطن شهر و به نقل از شهر، نشست چهارم از فصل دوم سلسله نشستهای شهراندیش با موضوع نسبت بین خلق فضا و تصویر فضا در شهر تهران توسط دبیرخانه هیئت اندیشه ورز شهرداری تهران سهشنبه- ۱۲ تیر ۱۴۰۳- برگزار شد.
سعید رشتیان، تهیهکنند فیلم مستند در آغاز این نشست گفت: در حال حاضر به تعداد شهروندان از شهر و موقعیت آن روایت داریم و چون به اصطلاح این روایتها در مسیر درست و حرفهای مطرح نمیشوند، اغلب منجر به دستهبندیهای اجتماعی میشوند.
وی افزود: ابتدا باید آنچه را که در تصور خود داریم قابل فهم و سپس قابل انتقال کنیم. زمانی که این دو مرحله به خوبی انجام شوند، اساساً گفتوگو به جلو پیش میرود اما اگر این مسیر به درستی انجام نشود، همگی ما در رابطه با تصورات و توهمات خود گپ زدن را شروع میکنیم. کسانی هم که صحبتهای دیگران را میپذیرند از سر ناچاری یا انفعال، پذیرای صحبتهای آنها هستند و به یک روایت تن میدهند. در چنین روندی معمولاً گشایش در هر وضعیتی رخ نمیدهد و به اصطلاح گرفتاریها باقی میماند.
رشتیان بیان داشت: مهم است که ما در موضوعات اصلی و مهم موردنظر خود انرژی بگذاریم و این یک کار به شدت فنی است.
وی در پایان سخنان خود خاطرنشان کرد: باید به متولیان امر بگویم که به شهر و شهرنشینان به دقت نگاه کنید و از نگاههای به اصطلاح گذرا پرهیز کنید؛ چرا که شهروندان و شهرنشینان دارند شما را به دقت نگاه میکنند.
نیکبخت: شهرداری کارگاههای خلق اثر، ادبیاتسازی کند
علی نیکبخت، مستندساز نیز در این نشست بیان داشت: امروزه نسبت آدمها با این شهر و بالعکس شهر با این آدمها در میدان مقابل تصویر ما مشخص نیست و خیابان و کوچه مورد حمله خصوصیسازی قرار گرفته و دچار فقر هویت شده است.
وی افزود: در یک کالبد بزرگ، سرمایهداری فهم فضا است. خلق فضا در این شرایط بسیار کار سخت و مهمی است.
نیکبخت با اشاره به اینکه ما در یک موقعیت مدرن زندگی میکنیم و شهر تهران هم یک شهر مدرن است، اظهار داشت: این از ویژگیهای یک موقعیت مدرن است که کالبدهایی را به لحاظ هویتی و معنا دچار تغییر وضعیت میکند که این امر سبب تنوع طلبی میشود و زمانی که تنوعطلبی شکل گرفت، مفهوم طبقه شکسته میشود.
وی همچنین گفت: شهر ما را کدام یک از سهگانهی ایدئولوژی، سیاست و اجتماعی اداره میکند؟ ابتدا ایدئولوژی، سپس سیاست و گاهی هم اجتماعی است. اجتماعی برای ما مناسبات میسازد و این مناسبات هرچه بیشتر و بهتر باشد، برای ما پایداری میآورد.
این مستندساز در پایان تأکید کرد: شهرداری تهران باید کارآمدی خود را طی یک سری کارگاههای خلق اثر ادبیاتسازی کند. شهرداری باید خود را به مستند، عکس و هرچیزی متصل کند و تعدادی اعداد و ارقام جمع کند و در قالب تعدادی روایت در اختیار عموم قرار دهد.