به گزارش وطن شهر و به نقل از خبرآنلاین, از همان روز نخست که وارد شهرداری تهران شد انتقادها هم آغاز شد. برخی از حقوقدان‌ها انتخاب او به عنوان شهردار تهران را غیر قانونی می‌دانستند و او هم منتقدان را بی‌انصاف می‌دانست. او در گفت‌وگو با رسانه‌ها تأکید کرد: بنده به لحاظ کاملا قانونی شهردار تهران هستم، انتقاد باید منصفانه باشد. نباید با موضوعات مربوط به سرنوشت مردم سیاسی رفتار کنیم. برخی به دنبال برهم‌زدن آرامش در شهر تهران هستند.
حکم زاکانی که توسط وزیر کشور امضا شد، موضوع انتصابات او در شهرداری حاشیه ساز شد؛ انتخاب دستیاران ویژه که سمتی تازه در شهرداری محسوب می‌شد. اما او در برابر منتقدان به ورود اتوبوسی مدیران به شهرداری تأکید داشت که بیشتر مدیرانش را از بدنه شهرداری انتخاب کرده و این انتقاد را نمی‌پذیرفت.
ادبیات او در برابر منتقدان نیز متفاوت با شهرداران گذشته بود؛ «وقتی می‌خواهی اسم انقلاب را ببری، گلویت را خوب بمال تا در گلویتان گیر نکند». این پاسخ شهردار تهران به یکی از دانشجویان دانشگاه شریف بود.
ادبیات تند و تیز او در برابر برخی از منتقدان نکته تازه‌ای نیست. لحن بیان او در مناظره‌های انتخابی و نحوه پاسخگویی او هنوز هم گاهی از سوی منتقدانش در فضای مجازی یادآوری می‌شود. زاکانی در واکنش به انتقاد مدیران و تصمیم‌گیران سابق شهرداری هم علاقه‌مند است از همین ادبیات استفاده کند. از پیشنهاد «پا دوچرخه‌زدن در سایه» به پیروز حناچی تا پاسخ به انتقاد محسن هاشمی از تراموا که سال‌ها مدیریت متروی تهران را برعهده داشت و گفتن این جملات خطاب به وی که «آدم چیزی را که بلد نیست، نباید بگوید چون مجبور نیست حرف بزند!».
زاکانی حتی مراعات منتقدان کنونی‌اش در میان اعضای شورای شهر را هم نمی‌کند. بگم بگم‌های او درخصوص آمار اتوبوس‌های فعال تهران در دوره محمد باقر قالیباف در صحن شورا و این که قرار به گفتن باشد او هم آمارها را می‌گوید، تنها یکی از بگو و مگوهای او با برخی از اعضای شورای شهر است. مرور پاسخ‌های او به انتقادها نشان می‌دهد اولین واکنش او انکار است و سپس دادن جواب‌های مبهم؛ اما علاقه او بیشتر به تمسخر حرف‌هایی است که چندان به مذاقش خوش نمی‌آید.
در جدول ذیل به برخی از واکنش‌ها و پاسخ‌های زاکانی به انتقادها و پرسش‌ها اشاره شده است:
