به گزارش وطن شهر و به نقل از همشهری آنلاین، سال‌ها است که پدیده خانه‌های دودی و خانه‌های مجردی گریبانگیر برخی از محلات تهران شده است و بسیاری از اهالی قدیمی ساکن در این محلات، رفتن را به ماندن ترجیح داده‌اند و این روند شرایط برای جولان معتادان مهیا کرد.
مسائل خانه‌های دودی یا مجردی هرازگاهی از سوی مسئولان انتظامی و شهری مطرح می‌شود و در آخرین اقدام تعداد ۱۱ ملک که به عنوان خانه دودی در محله شوش شناخته می شدند، با دستور قضایی پلمب و تعدادی در این رابطه دستگیر شدند.
ناصر امانی عضو شورای شهر تهران در محله‌گردی‌های خود روایت‌های مختلفی از خانه‌های دودی شوش و هرندی ارائه کرده است؛ این نماینده مردم در شورای شهر تأکید دارد که حضور پر رنگ اتباع بیگانه در برخی محلات را باید به عنوان عامل اصلی شیوع این پدیده معرفی کرد و با تکیه بر این تحلیل بهتر است«وزارت کشور محل ثابتی را برای اسکان اتباع بیگانه تعیین کند.»
امانی در رابطه با پدیده خانه‌های دودی که برخی از مناطق تهران را با خود درگیر کرده است، گفت: مردم محله شوش این نام را برای خانه‌هایی انتخاب کرده‌اند که به شکل ساعتی برای مصرف مواد مخدر اجاره داده می‌شوند تا افراد معتاد در این خانه‌ها به استعمال مواد مخدر بپردازند.
این عضو شورای شهر بازدید میدانی خود از محله شوش را اینگونه روایت می‌کند:« ما در محله شوش برای اولین بار این اسم را شنیدیم، اهالی محل اعلام کردند که معتادان اول صبح وارد این خانه‌ها شده و بعد از استعمال مواد مخدر و … از آنجا خارج می‌شوند.»
امانی با تأکید بر این نکته که بدون شک هدف از شناسایی این خانه‌ها، پلمب است، گفت: تا کنون ۳۷ خانه دودی که اکثرا اتباع بیگانه در آن هستند شناسایی شده ولی خبر ندارم که آیا پلمب شده یا نه؟
محله شوش تنها نقطه‌ای از تهران نیست که با پدیده خانه‌های دودی مواجه شده است چرا که براساس گفته امانی در محله هرندی نیز یکسری خانه‌های مجردی به محل اتراق معتادان تبدیل شده بود:« چنین خانه‌هایی در محله‌های مختلف با نام‌های مختلف شناخته می‌شوند و در محله هرندی نیز شاهد بودیم که خانه‌های مجردی پلمب می‌شدند.»
امانی در ۲۲ آبان سال ۱۴۰۰ در محله گردی خود در رابطه با محله هرندی به موضوع خانه‌های مجردی و پاتوق معتادان پرداخته بود:« خانه‌های مجردی که کارکردشان جز فروش مواد مخدر و اشاعه فساد و فحشا نیست، امان اهالی را بریده است. خانه‌های پلاک قرمز (مرکز توزیع و استعمال مواد مخدر)، نه تنها از تعدادشان کم نشده، بلکه زیادتر هم شده‌اند. درب یک خانه را اگر برای جلوگیری از ورود معتادان و خلافکاران، هزار بار هم جوش بدهید، بازهم درب را شکسته و وارد می‌شوند.»
هر چند محله‌های هرندی و شوش بیش از سایر مناطق با مسئله معتادان و پاتوق آنها درگیر هستند اما امانی این واقعیت را گوشزد می‌کند که محله‌های مناطق مراکزی تهران از جمله مناطق ۱۱، ۱۲ ،۱۵ و ۱۶ و گاهی مناطق ۹ و ۱۰ با این مسئله دست به گریبان هستند و حتی این مسئله در مناطق ۱۲ و ۱۵ اوضاع بحرانی است.
این عضو شورای شهر حضور اتباع بیگانه را به عنوان دلیل اصلی گسترش پدیده خانه‌های مجردی یا خانه‌های دودی در برخی از مناطق معرفی می‌کند:«بخش عمده این خانه‌ها تحت اختیار اتباع بیگانه است. ناامنی، سرقت، حضور مستمر معتادهای متجاهر و کارتن‌خواب‌ها به عنوان بخشی از آسیب‌های این خانه‌ها شناخته می‌شوند.»
امانی با اشاره به این موضوع که تا کنون، برخورد ضربتی به عنوان یک راه حل کوتاه مدت برای حل مسئله شناخته شده است اما نباید نسبت به راه حل‌های بنیادی بی توجه بود. او در این رابطه توضیح داد: « مردم در حال فرار از این محله‌ها هستند و اگر فردی توان مالی داشته باشد، در اولین فرصت خانه خود را می‌فروشد و به محله دیگر مهاجرت می‌کند. ما باید زندگی و سکونت را از طریق نوسازی بافت فرسوده و باز شدن معابر به این محله‌ها بازگردانیم چرا که خروج ساکنان قدیمی، زمینه را برای گسترش بیشتر پدیده خانه‌های دودی مهیا می‌کند.»
براساس گفته این عضو شورای شهر« در مرحله اول باید بحث اسکان اتباع بیگانه را سامان بدهیم، چرا این افراد باید در تمام محلات تهران ساکن باشند؟ واقعیت این است که مهاجر افغان از همان کابل، آدرس هرندی یا شوش را در دست می‌گیرد و به تهران می‌آید. تا زمانی که این مسئله حل نشود، نمی‌توان مسائل آسیب‌های اجتماعی را سامان داد.»
امانی در رابطه تعیین محل ثابت برای زندگی اتباع بیگانه توضیح داد: « این موضوع بر عهده وزارت کشور است و این نهاد باید این موضوع را در دستور کار خود قرار دهد.»
